ÚLTIMAS ENTRADAS : "ACEREDO: FASCINANTE TRISTEZA" "A REPÚBLICA DE GALIZA" "DÍA DA FOTOGRAFÍA" "KONYAKS" "FIN DE ANO". "RUTA 61: I-NASHVILLE"
gadgets para blogger

HARLEM





Harlem




A principios dos anos 70 naceu en Estados Unidos un movemento cinematográfico chamado Blaxploitation, no que a protagonista principal era a comunidade afroamericana. Tratábase de cine negro cunhas bandas sonoras espectaculares de coñecidos artistas da música da época, sobre todo funk. Escenas clásicas do movemento Blaxploitation son as típicas persecucións de coches pola cidade, con esa música negra de fondo.
A principios de los años 70 nació en Estados Unidos un movimiento cinematográfico llamado Blaxploitation, en el que la protagonista principal era la comunidad afroamericana. Se trataba de cine negro con unas bandas sonoras espectaculares de conocidos artistas de la música de la época, sobre todo funk. Escenas clásicas del movimiento Blaxploitation son las típicas persecuciones de coches por la ciudad, con esa música negra de fondo.
Unha das películas máis representativas deste xénero é “Shaft”, dirixida por Gordon Parks e que, cando se estreou en 1971, ao castelán traduciuse como "Shaft, las rojas noches de Harlem".
Shaft é un detective persoal ao que un mafioso solicíta axuda para rescatar á súa filla, secuestrada por unha banda rival. Para resolver o asunto decide, cun vello amigo, infiltrarse no mundo da mafia e así poderatopar á moza en cuestión.
Neste filme aparecen os que máis adiante serían tópicos do xénero: personaxes con melenas ao afro, tremendas lentes e pantalóns acampanados; chapeus con plumas e botas con plataformas… personaxes que, en calquera momento, parece que as vas a atopar de fronte cando paseas polas rúas de Harlem.
 
É un barrio con rúas aínda auténticas, cos seus edificios típicos (brownstone), as súas igrexas Baptistas, onde cada domingo celebran as súas misas Gospel, con música relixiosa e nas que sempre es benvido; rúas cheas de escenas típicas de grandes películas de cine americanas, que fan imposible subtraerse ao seu recordo. E aínda por riba, grazas á Universidade de Columbia situada no barrio, Harlem ten moita xente nova e un ambiente moi universitario.

Una de las películas más representativas de este género es "Shaft", dirigida por Gordon Parks y que, cuando se estrenó en 1971, al castellano se tradujo como "Shaft, las rojas noches de Harlem".

Shaft es un detective personal al que un mafioso le solicita ayuda para rescatar a su hija,  secuestrada por una banda rival. Para resolver el asunto decide, con un viejo amigo,  infiltrarse en el mundo de la mafia y así poder encontrar a la joven en cuestión.

En este film aparecen los que más adelante serían tópicos del género: personajes con melenas a lo afro, tremendas gafas y pantalones acampanados; sombreros con plumas y botas con plataformas... personajes que, en cualquier momento, parece que te los vas a encontrar de frente cuando paseas por las calles de Harlem.

Es un barrio con calles aún auténticas, con sus edificios típicos (brownstone), sus iglesias Baptistas, donde cada domingo celebran sus misas Gospel, con música religiosa y en las que siempre eres bienvenido; calles llenas de escenas típicas de grandes películas de cine americanas, que hacen imposible sustraerse a su recuerdo. Y por si fuera poco, gracias a la Universidad de Columbia situada en el barrio, Harlem tiene mucha gente joven y un ambiente muy universitario.
 
Deste barrio xurdiron grandes artistas e nel tiveron lugar varios discursos de Martin Luther King e Malcolm X. Moitas personaxes famosas están inmortalizadas nos graffitis que dan cor ás grises portas dos baixos comerciais, cando estes pechan ao acabar a xornada.
 
De este barrio surgieron grandes artistas y en él tuvieron lugar varios discursos de Martin Luther King y Malcolm X. Muchos personajes famosos están inmortalizados en los graffitis que dan color a las grises puertas de los bajos comerciales, cuando estos cierran al acabar la jornada.
Aquí atópase o famoso Apollo Theater, teatro onde actuaron grandes artistas de jazz e blues como Aretha Franklin, Ella Fitzgerald ou James Brown, e no que debutou Michael Jackson, por exemplo.
 
Aquí se encuentra el famoso Apollo Theater, teatro donde actuaron grandes artistas de jazz y blues como Aretha Franklin, Ella Fitzgerald o James Brown, y en el que debutó Michael Jackson, por ejemplo.
 
Era o ano 2009 e facía apenas dous meses que Michael Jackson nos deixara. O seu recordo estaba presente na rúa.
 
Era el año 2009 y hacía apenas dos meses que Michael Jackson nos había dejado. Su recuerdo estaba presente en la calle.
 

13 comentarios:

  1. Beautiful! :)

    ma favorite.. the firts.. and tha last pictures! :)

    Buona dias! :)

    vanessza

    ResponderEliminar
  2. Preciosas fotografías, te felicito. Un saludo.

    ResponderEliminar
  3. Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

    ResponderEliminar
  4. Un placer haber descubierto tu blog. Muy buenas fotos ;)

    ResponderEliminar
  5. Me encantan las fotos de NY, ya sabes. Vistas desde tu ojo, más. Y en blanco y negro, más aún. No se puede pedir más.
    Enhorabuena!!! Y gracias por compartir!!!.

    ResponderEliminar
  6. Carlos, te vas superando. Me ha encantado este breve viaje por Harlem y sus gentes..Noraboa

    ResponderEliminar
  7. Mas una vez te felicito Carlos...Las fotos están increíbles! Lograste captar con tu cámera ,lo que ve tu sencíble mirada... Me encanta tu trabajo.

    ResponderEliminar
  8. Preciosas fotos, preciosa visión de una parte de la realidad de NY.

    ResponderEliminar
  9. Hoy me quedo con James Brown y E. Fitzgerald...

    Saludos.

    ResponderEliminar
  10. Carlos, hasta ahora veo esta magnifica publicación.
    Aprovecho para desearte un feliz año y mucho éxito.
    Yvette

    ResponderEliminar
  11. Ah,me gustan mucho algunas d estas fotos!!!!! ;-)
    Muy bien!!!
    Beijinho do Porto!!! ;-)

    ResponderEliminar

COMENTARIOS