ÚLTIMAS ENTRADAS : "ACEREDO: FASCINANTE TRISTEZA" "A REPÚBLICA DE GALIZA" "DÍA DA FOTOGRAFÍA" "KONYAKS" "FIN DE ANO". "RUTA 61: I-NASHVILLE"
gadgets para blogger
A RUTA 66 (III): CHICAGO-SAINT LOUIS

Case 500 km e 5 horas separan Chicago de Saint Louis, pero ao cabo dunha hora paga a pena facer unha parada en Joliet, unha cidade que conta cun museo histórico da área e o centro de visitantes da Ruta 66, pero famosa sobre todo por dous míticos edificios.

Un deles é o Teatro Rialto, aberto en 1926 cun interior de inspiración grega, romana, francesa e bizantina. Orixinalmente foi deseñado para ser un palacio de cinema de vodevil e de películas mudas, pero hoxendía  alberga principalmente musicais, concertos e obras de teatro.

Casi 500 km y 5 horas separan Chicago de  Saint Louis, pero al cabo de una hora merece la pena hacer una parada en  Joliet, una ciudad que cuenta con un museo histórico del área y el centro de visitantes de la Ruta 66, pero famosa sobre todo por dos míticos edificios.
Uno de ellos es el Teatro Rialto, abierto en 1926 con un interior de inspiración griega, romana, francesa y  bizantina. Originalmente fue diseñado para ser un palacio de cine de vodevil e de películas mudas, pero hoy  alberga principalmente musicales, conciertos y obras de teatro.
O outro edificio famoso é a antiga prisión de Joliet, en funcionamento desde 1858 ata 2002, alcanzando o seu maior número de presos (1300) no ano 1990.

El otro edificio famoso es la antigua prisión de  Joliet, en funcionamiento desde 1858 hasta 2002, alcanzando su mayor número de reclusos (1300) en el año 1990.
Os primeiros convictos executados na cadeira eléctrica desta prisión foron tres homes condenados por roubo e asasinato dun granxeiro en maio de 1928. Tan só transcorreran 6 meses desde que cometeran o crime, cando o 15 de decembro de 1928 eran axustizados cunha descarga de 2400 voltios.


Un asasino, estafador e ladrón de bancos chamado Henry Ferneckes (alias Midget) , foi protagonista dunha fuga curiosa da vella prisión: deixouse medrar a bigoteira, que agochou baixo un apósito, conseguiu uns lentes de contrabando e blanqueou un uniforme de prisión. A tarde do 3 de agosto de 1935, púxose o uniforme blanqueado e as lentes, quitouse o emplasto que cubría o bigote e saíu coma se fose un civil máis que viñera á prisión en réxime de visita. Uns días despois de fuxir enviou uha carta ao director da prisión, dándolle as grazas polo bo trato que lle concederan durante a súa estadía alí. Henry suicidaríase dous meses despois da fuga, unhas horas despois de ser detido de novo. 

Los primeros  convictos ejecutados en la silla eléctrica de esta prisión fueron tres hombres condenados por robo y asesinato de un granjero en mayo de 1928. Tan sólo habían transcurrido 6 meses desde que habían cometido el crimen, cuando el 15 de diciembre de 1928 eran ejecutados con una descarga de 2400 voltios. 


Un asesino, estafador y ladrón de bancos llamado Henry  Ferneckes (alias  Midget) , fue  protagonista de una fuga curiosa de la vieja prisión: se dejó crecer unos bigotes, que ocultó bajo un  apósito, consiguió unos gafas de contrabando y  blanqueó un uniforme de prisión. La tarde de 3 de agosto  de 1935, se puso el uniforme  blanqueado y las gafas, se quitó el  apósito que cubría el bigote y salió como si fuera un civil más que había venido a la prisión en régimen de visita. Unos días después de  huir envió una carta al director de la prisión, agradeciéndole el buen trato que le habían dispensado durante su estadía allí. Henry se suicidaría dos meses después de la fuga, horas después de ser detenido nuevamente.
Esta prisión serviu de inspiración a Bob Dylan para compoñer “ Percy’ s Song” e apareceu na película de 1989 “Blues Brothers” e na serie televisiva “ Prison Break”. No aparcadoiro atópanse imaxes de películas e series que foron gravadas alí.

Esta prisión sirvió de inspiración a Bob Dylan para componer “  Percy’  s  Song” y apareció en la película de 1989 “Blues  Brothers” y en la serie televisiva “  Prison  Break”. En el estacionamiento se encuentran imágenes de películas y series que fueron grabadas allí.
Algo característico do roteiro son os “ Muffler Man”, unha serie de esculturas creadas como reclamo publicitario. A primeira que me atopei foi o “ Gemini Giant”, en Willmington, á beira do restaurante Lauching Pad Drive- In. É unha estatua de 9 metros de altura e máis de 1500 kg. de peso e trátase dun home cun casco espacial e un foguete nas súas mans.

Algo característico de la ruta son los “  Muffler Man”, una serie de esculturas creadas como reclamo publicitario. La primera que me encontré fue el “ Gemini  Giant”, en  Willmington, al lado del restaurante  Lauching  Pad  Drive-  In. Es una estatua de 9 metros de altura y más de 1500 kg. de peso y se trata de un hombre con un casco espacial y un cohete en sus manos.
En Pontiac atópase o Route 66 Hall of Fame and Historic Museum, un museo con moitas antigüidades e curiosidades da Ruta 66. Na súa fachada pódese observar un dos varios murais que hai repartidos pola cidade que simulan tendas de negocios.

En  Pontiac se encuentra el  Route 66 Hall  of Hambre  and  Historic  Museum, un museo con muchas antigüedades y curiosidades de la Ruta 66. En su fachada se puede observar uno de los varios murales que hay repartidos  por la ciudad que simulan tiendas de negocios.
No aparacadoiro do museo hai ,ademais, un autobús escolar remodelado; trátase da casa rodante dun grande artista americano chamado Bob Waldmire, home lendario da Ruta 66.

En el aparcamiento del museo hay, además, un autobús escolar remodelado; se trata de la casa  rodante de un gran artista americano llamado Bob  Waldmire, hombre mítico de la Ruta 66.
De camiño de Pontiac a Springfield, ao chegar a Atlanta atopámonos con outro dos xigantes: o Paul Bunyon Giant que orixinalmente non estaba nesta localidade nin sostiña un Hot Dog, ata que foi mercado para promover o restaurante “ Buyon”.

De camino de  Pontiac a  Springfield, al llegar a Atlanta nos encontramos con otro de los gigantes: el  Paul  Bunyon  Giant que originalmente no estaba en esta localidad ni sostenía un  Hot  Dog, hasta que fue comprado para promocionar el restaurante “  Buyon”.
En Springfield pódese visitar o impresionante Capitolio do Estado e a tumba do presidente Lincoln.


A última parte desta etapa vai de Springfield a St. Louis, a capital de Missouri. É unha gran cidade, a máis grande da Ruta 66 despois de Chicago e os Ánxeles e, aínda que non inspira demasiada seguridade, merece a pena paseala e coñecer algunha das súas curiosidades como o Gateway Arch, o Sugar Creek Covered Bridge ou o Old Chain of Rocks. 

En  Springfield se puede visitar el impresionante Capitolio del Estado y la tumba del presidente Lincoln.
La última parte de esta etapa va de  Springfield a  St. Louis, la capital de  Missouri. Es una gran ciudad, la más grande de la Ruta 66 después de Chicago y los Ángeles y, aunque no inspira demasiada seguridad, merece la pena pasearla y conocer alguna de sus curiosidades como el  Gateway  Arch, el  Sugar  Creek  Covered  Bridge o el  Old  Chain  of  Rocks.
O Gateway Arch, é o símbolo da cidade e, cos seus 192 metros sobre o Missisippi, é o arco máis alto do mundo. Inaugurouse no 1963 para conmemorar o papel que xogou Thomas Jefferson na expansión dos Estados cara ao Oeste.

El  Gateway  Arch, es el símbolo de la ciudad y, con sus 192 metros sobre lo  Missisippi, es el arco más alto del mundo. Se inauguró en el año 1963 epara conmemorar el papel que jugó Thomas  Jefferson en la expansión de los Estados hacia el Oeste.
A Sugar Creek Covered Bridge é unha das cinco pontes históricas de Illinois e figura incluído no Rexistro Nacional de Lugares Históricos. De madeira e cuberta por un teitume de cor vermella, tamén de madeira, é moi semellante á famosa Roseman Bridge que aparece na película As Pontes de Madison, interpretada de xeito maxistral por Meryl Streep e Clint Eastwood. O seu argumento baséase na novela homónima de Robert James Waller e narra unha breve pero fonda historia de amor extramatrimonial entre unha solitaria granxeira e un fotógrafo do National Geographic que visita a zona para facer unha reportaxe fotográfica sobre as pontes do condado de Madison.Esta ponte está pechada ao tráfico desde 1984 e na actualidade forma parte dun parque local con área de repouso.


El Sugar Creek Covered Bridge es uno de los cinco puentes históricos de Illinois y figura incluido en el Registro Nacional de Lugares Históricos. De madera y cubierta por una techumbre de color rojo, también de madera, es muy semejante al famoso Roseman Bridge que aparece en la película Los Pontes de Madison, interpretada de forma magistral por Meryl Streep y Clint Eastwood. Su argumento se basa en la novela homónima de Robert James Waller y narra una breve pero profunda historia de amor extramatrimonial entre una solitaria granjera y un fotógrafo del National Geographic que visita la zona para hacer un reportaje fotográfico sobre los puentes del condado de Madison. Este puente está cerrado al tráfico desde 1984 e en la actualidad forma parte de un parque local con área de descanso.
O Old Chain of Rocks, hoxe tamén pechado ao tráfico, é unha ponte que cruza o Mississippi, facendo fronteira entre Illinois e Missouri.

El  Old  Chain  of  Rocks, también hoy cerrado al tráfico, es un puente que cruza el  Mississippi, haciendo frontera entre  Illinois y  Missouri.
A cidade de St. Louis está ubicada no punto exacto onde se cruzan dous dos ríos americanos máis importantes: o Mississippi e o Missouri.

La ciudad de  St. Louis está ubicada en el punto exacto donde se cruzan dos de los ríos americanos más importantes: el  Mississippi y el  Missouri.

1 comentario:

  1. Carlos, nos acostumbramos a viajes fabulosos a través de tus imágenes.Este es otro de esos viajes.
    Una lección sobre la historia de un pueblo, la historia de la humanidad. De historias de vida que nos llegan hasta el presente. Tus imágenes nos transportan a la famosa Ruta 66, y a todas las experiencias que pasaron por ella, dejando sus huellas.
    Otro trabajo excelente, de tus manos a los que te siguen. Gracias por lo mucho que nos das. Gracias por la historia y la vida que pusiste en nuestros caminos.
    Un beso

    ResponderEliminar

COMENTARIOS