Atopeime esta
extraordinaria escena cando regresaba a Santa Fe, dunha excursión ao Val de
Chama. O sol iluminaba o bordo dun banco de nubes que se desprazaba rapidamente
polo oeste. Montei a cámara de 8x10(20x25 cm) o máis rápido que puiden á vez
que visualizaba a imaxe. Tiña que cambiar os elementos anterior e posterior do
meu obxectivo Cooke, colocando o elemento de 23 polgadas (58,4 cm) diante, cun
filtro G (Nº 15) tras o obturador. Enfoquei e compuxen a imaxe rapidamente a
plena abertura, pero sabía que debido ao desprazamento de foco do compoñente
simple do obxectivo, tiña que avanzar o foco ao redor de 3/32 de polgada
(2,4mm) ao diafragmar a f32. Estes procesos mecánicos e a visualización
realizáronse de maneira intuitiva. Logo, para a miña decepción , non puiden
atopar o meu exposímetro. Lembraba que a luminaria da lúa nesa posición era de
ao redor de 250 c/ft2; situando esta luminancia na
zona VII podía calcular que 60 c/ft2 caerían
na zona V. Cunha película de 64 ISO, a exposición sería de 1/60 a f8.
Considerando un factor de 3x para o filtro, a exposición básica era de 1/120 a
f8, ou ao redor de 1 seg. a f32, que foi a exposición dada.
Non tiña a menor idea de
cales eran os valores do primeiro termo, pero sabendo que eran bastante baixos,
determinei dar un revelado con baño de auga. As nubes distantes eran polo menos
o dobre de luminosas que a propia lúa. A densidade do negativo revelado
correspondía aproximadamente a un Valor II, e foi reforzada localmente mediante
intensificación na fórmula Kodak IN-5 (bastante permanente e incolora). Era da
maior importancia preservar a textura da propia lúa.
Con estas palabras o fotógrafo
californiano Ansel Adams (20 de febreiro de 1902 - 22 de abril de 1984) descríbenos a toma da súa extraordinaria fotografía “A saída da lúa)”
Me
encontré esta extraordinaria escena cuando regresaba a Santa Fe, de una
excursión al Valle de Chama. El sol iluminaba el borde de un banco de nubes que
se desplazaba rápidamente por el oeste. Monté la cámara de 8x10(20x25 cm) lo
más rápido que pude al tiempo que visualizaba la imagen. Tenía qué cambiar los
elementos anterior y posterior de mi objetivo Cooke, colocando el elemento de
23 pulgadas (58,4 cm) delante, con un filtro G (n 15) tras el obturador.
Enfoque y compuse la imagen rápidamente a plena abertura, pero sabía que debido
al desplazamiento de foco del componente simple del objetivo, tenía que avanzar
el foco alrededor de 3/32 de pulgada (2,4mm) al diafragmas a f32. Estos
procesos mecánicos y la visualización se realizaron de manera intuitiva. Luego,
para mi decepción , no pude encontrar mi exposímetro. Recordaba que la
luminaria de la luna en esa posición era de alrededor de 250 c/ft2;situando
esta luminancia en la zona VII podía calcular que 60 c/ft2 caerían
en la zona V. Con una película de 64 iso, la exposición sería de 1/60 a f8.
Considerando un factor de 3x para el filtro, la exposición básica era de 1/120
a f8, o alrededor de 1 seg. a f32, que fue la exposición dada.
No tenía
la menor idea de cuales eran los valores del primer término, pero sabiendo que
eran bastante bajos, determiné dar un revelado con baño de agua. Las nubes
distantes eran al menos el doble de luminosas que la propia luna. La densidad
del negativo revelado correspondía aproximadamente a un Valor II, y fue
reforzada localmente mediante intensificación en la fórmula Kodak IN-5
(bastante permanente e incolora). Era de la mayor importancia preservar la
textura de la propia luna.
Con estas palabras el fotógrafo
californiano Ansel Adams (20 de febrero de 1902 - 22 de abril de 1984) nos
describe la toma de su extraordinaria fotografía “La salida de la luna
Adams foi o creador do sistema
de zonas, o cal permite conseguir a exposición desexada de forma precisa.
Dunha forma moi resumida, o método baséase en que o fotómetro sempre avalía a
zona media como un gris medio e o fotógrafo debe aumentar ou diminuír a
exposición para compensar a falta ou o exceso de luz e conseguir o
resultado desexado.
Adams fue el creador del sistema
de zonas, el cual permite conseguir la exposición deseada de forma precisa.
De una forma muy resumida, el método se basa en que el fotómetro siempre evalúa
la zona media como un gris medio y el fotógrafo debe aumentar o disminuir la
exposición para compensar la falta o el exceso de luz y conseguir el
resultado deseado.
O extraordinario control
da exposición fotográfica e os seus coñecementos tan profundos da técnica, son
os responsables de que este amante da natureza nos deleite ao longo da súa vida
cunhas paisaxes con ceos escuros e sombras profundas, horizontes nítidos na
distancia, efectos dramáticos nunhas imaxes de alto contraste sen luces
queimadas nin sombras empastadas e unha espectacular profundidade de campo.
El extraordinario control
de la exposición fotográfica y sus conocimientos tan profundos de la técnica,
son los responsables de que este amante de la naturaleza nos deleitara a lo
largo de su vida con unos paisajes con cielos oscuros y sombras profundas,
horizontes nítidos en la distancia, efectos dramáticos en unas imágenes de alto
contraste sin luces quemadas ni sombras empastadas y una espectacular
profundidad de campo.
Ansel Adams foi o encargado de
probar os primeiros prototipos de Polaroid en 1949, traballou para empresas
como Kodak e foi fotógrafo asesor de Hasselblad. Sempre entusiasmado coas novas
técnicas e procesos, déixanos cando comeza a era dixital.
Ansel Adams fue el encargado de
probar los primeros prototipos de Polaroid en 1949, trabajó para empresas como
Kodak y fue fotógrafo asesor de Hasselblad. Siempre entusiasmado con las nuevas
técnicas y procesos, nos deja cuando comienza la era digital.
“Espero ansioso novos
procesos e novos desenvolvementos. Creo que a imaxe electrónica será o próximo
gran avance. Estes sistemas terán características estruturais ineludibles, e
tanto os artistas como os técnicos deberán facer un renovado esforzo para
comprendelos e controlalos."
Ansel Adams
“Espero ansioso nuevos
procesos y nuevos desarrollos. Creo que la imagen electrónica será el próximo
gran avance. Estos sistemas tendrán características estructurales ineludibles,
y tanto los artistas como los técnicos deberán hacer un renovado esfuerzo para
comprenderlos y controlarlos."
Ansel Adams
Las fotos de esta entrada las tomé en el Parque Nacional Yosemite, que Adams adoraba y al que dedicó una parte importante de su obra.
Impresionantes!!!
ResponderEliminarNada que envidiar tus fotografías a las archiconocidas de Ansel Adams. Realmente impresionantes. Felicidades.
ResponderEliminarHola Sofía. Me alegra que te gusten, aunque eso de compararlas con las de Adams es excesivo, lo mires por donde lo mires. Ansel Adams es el maestro del blanco y negro, tenía un don especial y un dominio de la técnica impresionante; hay que conformarse con admirarlo.
EliminarGracias
Impresionantes, y vaya lección!!
ResponderEliminarEstas fotos tuyas están tomadas en digital o en analógico? Pusiste algún tipo de filtro? Están tomadas a pulso o con trípode? Se agradece de antemando cualquier otra información.
Un saludo :-)
Por cierto: qué envidia!!!
Las fotos están tomadas en digital (Eos 5D Mk2 y 24-70 f2,8), sin trípode y ningún tipo de filtro. Y estoy de acuerdo contigo en las lecciones que daba el maestro Adams.
EliminarGracias y un saludo
No minuto largo que me levou ler os dous primeiros parágrafos desta entrada o primeiro que pensei foi: pero este home toleou!!!! Que di de zonas e de c/ft elevado ao cadrado??!!!! Non entendo nada!!!!! Seguro que lle afectou a lúa.
ResponderEliminarAo seguir lendo comprendín. Buuuuf, menos mal. Segue sendo o Calrús de sempre. jajajajaja.
Bromas aparte, as túas fotos preciosas, coma sempre.
Un bico grande, en analóxico, sen filtro e sen trípode.
Además de un verdadero disfrute por la calidad de las imágenes, en este caso una clase magistral de fotografía.
ResponderEliminarMuy buenas, Carlos, como siempre, aunque estaría bien que hubieras esperado a la luna...
Adams no se equivocaba, así ha sido y seguirá avanzando. Un abrazo.
ResponderEliminar¡¡¡Maravillosas!!! elegir el blanco y negro las hace más grandiosas aún
ResponderEliminarUn beso
En mi visita a Yosemite fue como entrar a un mundo mágico, ahora tus fotos me acaban de llevar de vuelta a aquella magia....gracias.
ResponderEliminarUn beso
Carlos, tus fotos son maravillosas. Gracias por compartirlas
ResponderEliminary la oportunidad de aprender.
Una brazo
Yvette
http://yvettereubenalfandary.blogspot.com
WOW! :) Beautiful places...!
ResponderEliminarGrazias: vanessza
Ola Carlos, suas fotos sempre me encantam,pela beleza e perfeição das imagens... é um presente recebe-las...Seu olhar tem a sensibilidade de captar o belo...obrigada
ResponderEliminarheloisa crosio
Después de realizar un recorrido por tu blog, he quedado gratamente sorprendido, pues la belleza de tus publicaciones lo merecen, por tal motivo, tengo que felicitarte.
ResponderEliminarEnhorabuena y un afectuoso saludo desde Gran Canaria.
Hasta muy pronto.