ÚLTIMAS ENTRADAS : "ACEREDO: FASCINANTE TRISTEZA" "A REPÚBLICA DE GALIZA" "DÍA DA FOTOGRAFÍA" "KONYAKS" "FIN DE ANO". "RUTA 61: I-NASHVILLE"
gadgets para blogger


A maioría dos vehículos traen de serie un equipo de música e ordenador de abordo, o cal supuxo que moitas tendas que se dedicaban á súa instalación quedasen sen traballo.

O oficio de delineante practicamente desapareceu e os planos son feitos por arquitectos e enxeñeiros coa axuda de programas de deseño.

As películas descárganse de Internet ou vense en plataformas en liña e case non existen negocios de videoclubs.

O Carteiro é un ”animal” en vías de extinción, debido a que o envío de telegramas, facturas, felicitacións, cartas e todo o relacionado coa comunicación por correo postal, diminuíu até límites insospeitabéis, grazas á facturación electrónica, os e-mail, os whatsapp e, supoño e en breve, o uso dos drons. O verdadeiro negocio postal que está en expansión é o de transporte de paquetes procedentes da zona asiática, tanto de material electrónico coma do relacionado coa industria téxtil. E é que a explotación de man de obra barata converteu ao sueste asiático no tear do mundo, pechándose cada vez máis centros de produción en Occidente.

La mayoría de los vehículos traen de serie un equipo de música y ordenador de abordo, lo cual supuso que muchas tiendas que se dedicaban a su instalación quedaran sin trabajo.

El oficio de delineante practicamente desapareció y los planos son hechos por arquitectos e ingenieros con la ayuda de programas de diseño.

Las películas se descargan de Internet o se ven en plataformas on line y casi no existen negocios de videoclubs.

El Cartero es un “animal” en vías de extinción, debido a que el envío de telegramas, facturas, felicitaciones, cartas y todo el relacionado con la comunicación por correo postal, disminuyó hasta límites insospechables, gracias a la facturación electrónica, los e-mail, los whatsapp y, supongo y en breve, al uso de los drones. El verdadero negocio postal que está en expansión es el de transporte de paquetes procedentes de la zona asiática, tanto de material electrónico como del relacionado con la industria textil. Y es que la explotación de mano de obra barata convirtió al sureste asiático en el telar del mundo, cerrándose cada vez más centros de producción en Occidente.
Cada día, máis zapateiros e reloxeiros pechan as súas persianas porque cada vez se poñen menos solas e tapas aos zapatos e cada vez se reparan menos reloxos. Sinxelamente mércase un novo par de zapatos ou un novo reloxo, ou no seu lugar e neste último caso, utilízase o do teléfono móbil.

Os móbiles, monitores de ordenador e outros pequenos electrodomésticos xa non se reparan grazas a que cada vez son máis baratos, ao invento capitalista da obsolescencia programada e ao cambio dos usos e costumes. Non parece importar o desastre que isto supón para o Medio.

Cada día, más zapateros y relojeros cierran sus persianas porque cada vez se ponen menos suelas y tapas a los zapatos y cada vez se reparan menos relojes. Sencillamente, se compra un nuevo par de zapatos o un nuevo reloj, o en su lugar y en este último caso, se utiliza lo del teléfono móvil.

Los móviles, monitores de ordenador y otros pequeños electrodomésticos ya no se reparan gracias a que cada vez son más baratos, al invento capitalista de la obsolescencia programada y al cambio de usos y costumbres. No parece importar el desastre que esto suponen para el Medio Ambiente.
Os lectores de contadores, portelos de entradas, caixeiros de supermercados ou de autoestradas, etc. son cada día máis prescindibeis, coma consecuencia da xeneralización de novos métodos de pago, a implantación de lectores electrónicos, caixeiros automáticos e controis a distancia.

Granxeiros, labregos, gandeiros, pastores e outros traballos da contorna rural están desaparecendo aos poucos, debido á mecanización, a falta de motivación para seguir vivindo no campo e o serio problema do despoboamento. Menos mal que parece que está en auxe o consumo de produtos frescos e da horta, que será o que os manteña.

Os porteiros de edificios son substituídos por porteiros automáticos, xa que así se logra diminuír considerablemente a factura mensual dos gastos da comunidade de veciños.

Afiadores, axentes de viaxes e de seguros...así poderiamos seguir e seguir até completar unha listaxe case interminabel de oficios e profesións desaparecidas ou en vías de extinción.

Los lectores de contadores, taquilleros, cajeros de supermercados o de autopistas, etc. son cada día más prescindibles, como consecuencia de la generalización de nuevos métodos de pago, la implantación de lectores electrónicos,  cajeros automáticos y controles a distancia.

Granjeros, labradores, ganaderos, pastores y otros trabajos del entorno rural están desapareciendo poco a poco, debido a la automatización, la falta de motivación para seguir viviendo en el campo y el serio problema del despoblamiento. Menos mal que parece que está en auge el consumo de productos frescos y de la huerta, que será lo que los mantenga.

Los porteros de edificios son sustituidos por porteros automáticos, ya que así se logra disminuir considerablemente la factura mensual de los gastos de la comunidad de vecinos.

Afiladores, agentes de viajes y de seguros...así podríamos seguir y seguir hasta completar una lista casi interminable de oficios y profesiones desaparecidas o en vías de extinción.
Os avances tecnolóxicos sempre supuxeron a desaparición de empregos e a creación doutros novos; pero o vórtice tecnolóxico destes últimos 10-15 anos, xunto á globalización, o cambio de usos e costumes, o ansia de producir cos menores custos de persoal e outra serie de factores, parecen ser capaces de destruír moitos máis empregos e oficios dos que poden xerar.

Inclusive, traballos de recente aparición e directamente relacionados con estas novas tecnoloxías, poderían desaparecer nun breve espazo de tempo; tal é o caso dos deseñadores de páxinas e anuncios web ou os “Social Media Manager”, debido a que o coñecemento cada vez maior de xestión de redes sociais, fai que moitas empresas non consideren necesario dispoñer dun posto de traballo específico para ese cometido.

Los avances tecnológicos siempre supusieron la desaparición de empleos y la creación de otros nuevos; pero la vorágine tecnológica de estos últimos 10-15 años, junto a la globalización, el cambio de usos y costumbres, el ansia de producir con los menores costes de personal y otra serie de factores, parecen ser capaces de destruir muchos más empleos y oficios de los que pueden generar.

Incluso, trabajos de reciente aparición y directamente relacionados con estas nuevas tecnologías, podrían desaparecer en un breve espacio de tiempo; tal es el caso de los diseñadores de páginas y anuncios web o los “Social Media Manager”, debido la que el conocimiento cada vez mayor de gestión de redes sociales, hace que muchas empresas no consideren necesario disponer de un puesto de trabajo específico para ese cometido.
A fotografía non podía ser unha excepción, todo o contrario, someteuse a un cambio brutal en todo o seu proceso, pechando as portas a diferentes colectivos de profesionais, desde os fotógrafos aos empregados de laboratorio, pasando por tendas de fotografía ou de enmarcado, etc.

A toma dunha fotografía tradicional inclúe dúas etapas fundamentais: a formación dunha imaxe e a fixeza permanente desa imaxe. Detrás destas dúas fases escóndese un proceso artesán que require dunha aprendizaxe e unha experiencia baseada en horas e horas de probas, de control de temperaturas e tempos, produtos químicos, papeis e outros materiais. Traballos que se realizan con plena escuridade ou cunha luz tenue de cor laranxa, e que requiren dun mimo especial, xa que o material de traballo é extremadamente sensíbel ás pegadas ou ao po e á temperatura ou ao procedemento de axitación dun tanque de revelado ou dunha cubeta, ademais de precisar dun proceso de lavado e secado súper coidadoso. Doutra forma, raias, manchas de revelado desigual, po ou pegadas estragarían a copia final.

La fotografía no podía ser una excepción, todo el contrario, se sometió la un cambio brutal en todo su proceso, cerrando las puertas a diferentes colectivos de profesionales, desde los fotógrafos a los empleados de laboratorio, pasando por tiendas de fotografía o de enmarcado, etc.

La toma de una fotografía tradicional incluye dos etapas fundamentales: la formación de una imagen y la fijación permanente de esa imagen. Detrás de estas dos fases se esconde un proceso artesanal que requiere de un aprendizaje y una experiencia basada en horas y horas de pruebas, de control de temperaturas y tiempos, productos químicos, papeles y otros materiales. Trabajos que se realizan con plena oscuridad o con una luz tenue de color naranja, y que requieren de uno mimo especial, ya que el material de trabajo es extremadamente sensible a las huellas o al polvo y a la temperatura o al procedimiento de agitación de un tanque de revelado o de una cubeta, además de precisar de un proceso de lavado y secado súper cuidadoso. De otra forma, rayas, manchas de revelado desigual, polvo o huellas arruinarían la copia final.
Utilizar un revelador demasiado quente, moi concentrado ou con exceso de tempo de revelado supoñía un negativo denso, moitísimo detalle nas sombras pero carentes del nos medios tons e luces. Pola contra, un revelador esgotado, moi diluído ou demasiado frío, produce un negativo con menos contraste do normal, no que apenas hai detalles nas sombras e as luces son grises en lugar de negras. Aínda nestes casos, podería remediarse xogando cos diferentes graos de contraste do papel, sempre dependendo da gravidade do defecto.

Este laborioso proceso xustifícase porque a fotografía clásica ou tradicional naceu como algo físico, material,  e que pasaba a ter un propietario. Materialízase ao positivala co fin da súa conservación, para remanecer no tempo e no recordo, transmitíndose a través das distintas xeracións e servindo en moitas ocasións para substituír á memoria.

Utilizar un revelador demasiado caliente, muy concentrado o con exceso de tiempo de revelado suponía un negativo denso, con mucho detalle en las sombras pero empastado en los medios tonos y luces. Por el contrario, un revelador agotado, muy diluido o demasiado frío, produce un negativo con menos contraste del normal, en el que apenas hay detalles en las sombras y las luces son grises en lugar de negras. Aún en estos casos, podría remediarse jugando con los diferentes grados de contraste del papel, siempre dependiendo de la gravedad del defecto.

Este laborioso proceso se justifica porque la fotografía clásica o tradicional nació cómo algo físico, material, y que pasaba a tener un propietario. Se materializa al positivarla con el fin de su conservación, para perdurar en el tiempo y en el recuerdo, transmitiéndose a través de las distintas generaciones y sirviendo en muchas ocasiones para sustituir a la memoria.
Con independencia de que aínda se siga utilizando este procedemento, o certo é que a fotografía estase convertendo en algo cultural e socioloxicamente distinto. Facer “fotos” resulta cada vez máis fácil e, grazas aos teléfonos móbiles e ás redes sociais, xa non é algo físico, material, senón algo virtual que non se posúe.

A fotografía é compartida abertamente coma algo que non ten valor, chegando a un incalculábel número de persoas e, en definitiva, accesíbel a todo o mundo,  e que non busca a permanenza no tempo. Esta tendencia do efémero queda patente en “Facebook Stories”, unha ferramenta para os usuarios de Facebook, mediante a cal as fotos poderán estar visibles durante 24 horas e logo desaparecen, e que en caso de mandalo como privado aos teus contactos, poderán velas un máximo de dúas veces.

Con independencia de que aún se siga utilizando este procedimiento, lo cierto es que la fotografía se está convirtiendo en algo cultural y sociológicamente distinto. Hacer “fotos” resulta cada vez más fácil y, gracias a los teléfonos móviles y a las redes sociales, ya no es algo físico, material, sino algo virtual que no se posee.

La fotografía es compartida abiertamente como algo que no tiene valor, llegando la un incalculable número de personas y, en definitiva, accesible a todo el mundo, y que no busca la permanencia en el tiempo. Esta tendencia de lo efímero efímero queda patente en “Facebook Stories”, una herramienta para los usuarios de Facebook, mediante la cuál las fotos podrán estar visibles durante 24 horas y luego desaparecen, y que en caso de mandarlo cómo privado a tus contactos, podrán verlas un máximo de dos veces.
Ademais acabouse co proceso artesán, pasando á súa automatización total, desde o momento en que se captura ata que se publica no facebook, Instagram, ou calquera outra rede social. É cuestión de premer dous botóns do móbil: o do disparo e o do envío. Os receptores destas imaxes son os que deciden cando as eliminan das súas tarxetas de teléfono ou dos seus discos de ordenador, que adoita depender da capacidade de almacenamento que teñan os dispositivos.

O fotógrafo brasileiro Sebastiao Salgado chegou a dicir que non cre que a fotografía viva máis de 20 ou 30 anos: "A fotografía estase acabando porque o que vemos no móbil non é fotografía. A fotografía débese materializar, débese imprimir, ver, tocar [...] Hoxe temos imaxes, non fotografías". “O problema é a resposta inmediata e a “fotografía oca” que non responde a ningunha pretensión máis aló do puro consumo visual, deixando de lado o materialismo da fotografía”.

Espero que estea equivocado, do mesmo xeito que se equivocaron os que auguraban a desaparición da fotografía en branco e negro coa aparición da cor.

Además se acabó con el proceso artesanal, pasando a su automatización total, desde el momento en que se captura hasta que se publica en el Facebook, Instagram, o cualquier otra red social. Es cuestión de apretar dos botones del móvil: el del disparo y el de envío. Los receptores de estas imágenes son los que deciden cuando las eliminan de sus tarjetas de teléfono o de sus discos de ordenador, que suele depender de la capacidad de almacenamiento que tengan los dispositivos.

El fotógrafo brasileño Sebastiao Salgado llegó a decir que no cree que la fotografía viva más de 20 o 30 años: "La fotografía se está acabando porque lo que vemos en el móvil no es fotografía. La fotografía se debe materializar, se debe imprimir, ver, tocar [...] Hoy tenemos imágenes, no fotografías". “El problema es la inmediatez y la “fotografía hueca” que no responde a ninguna pretensión más allá del puro consumo visual, dejando de lado el materialismo de la fotografía”.

Espero que esté equivocado, al igual que se equivocaron los que auguraban la desaparición de la fotografía en blanco y negro con la aparición del color.
A sala de exposicións temporais da Casa da Cultura-Museo do Humor de Fene, estará ocupada por 77 fotografías en branco e negro da miña colección “Hábitats”; por si resulta de interese, trátase dunha mostra dun traballo fotográfico realizado durante varios anos coa intención de captar outros costumes e crenzas, outras formas de organización social, de interpretar a relixión e a sexualidade; outras tradicións e outras formas de vivir.

La sala de exposiciones temporales de la Casa de la Cultura-Museo del Humor de Fene, estará ocupada por 77 fotografías en blanco y negro de mi colección “Hábitats”; por si resulta de interés, se trata de una muestra de un trabajo fotográfico realizado durante varios años con la intención de captar otras costumbres y creencias, otras formas de organización social, de interpretar la religión y la sexualidad; otras tradiciones y otras formas de vivir.
Casa da Cultura-Museo do Humor de Fene
Enderezo: Av. Conces, 15500 Fene, A Coruña
Teléfono: 981 34 24 00
Caixón de correo: museodohumor@gmail.com
Datas:  Do día 10 de abril ata o 12 de maio.
Horarios:
De luns a venres: De 10-13h, 16-21h
Sábados:  De 10-13h
Domingos. pechado


9 comentarios:

  1. Esta é unha desas veces nas que non é agradable estar de acordo en todo. Pero estouno. Talvez discrepe nas técnicas de revelado que comentas; eu estou máis próximo ao preconizado por Cañita ou Castrexo.

    ResponderEliminar
  2. Me parece imteresante tu articulo aunque siento discrepar en varios aspectos. No toda las personas q hacen o se dedican a la fotografía quieren expresar lo mismo, de aquí q muchas veces sólo se haga una foto para mantener en el recuerdo y otras muy distintas, q són para expresar diferentes sentimientos, no a veces cómodos para todos los públicos, pero con otra intención de mezclar fotografía con diferente arte, tenemos la suerte q gracias a los avances, se pueda jugar con esto, y siempre queda la oportunidad igualmente para hacer la fotografía de toda la vida, cómo algo para recordar y para q no se pierda en el tiempo. Todo depende con los ojos q lo quiera transmitir el autor, así q para mi, tanto me merecen el mayor respeto la fotografía tradicional, así cómo los q hacen fotomontages. Ya te digo, todo depende de lo q uno quiera transmitir! Y no debemos despreciar lo nuevo, porque si queremos, sólo es querer, también se puede continuar con lo antiguo.
    Salgado tiene unas fotos fabulosas, su estilo es característico, y por eso marca su personalidad.
    Cada uno hace con sus trabajos aquello q más les representa, pudiendo jugar con las dos vertientes.
    Yo tanto tiro fotos y las revelo siempre para expresar mis sentimientos, para dar otra voz a una imagen q me puede representar o hacerme expresar una cosa, pero también dejo otras en su estado puro, todo depende de lo q quiera decir.
    Una vez más, no creo q se deba despreciar lo nuevo, hay grandes trabajos q lleban horas también realizar.
    Una cosa es la fotografía a pelo y otra con la q uno puede si uno quiere, jugar con las ventajas q se nos brindan hoy en día.
    A mi me merecen el mismo respeto tanto fotógrafos como los q utilizan el retoque digital!.son dos vertientes diferentes, simplemente esto.
    Por otra parte, gracias a las nuevas tecnologias tenemos la oportunidad de darnos a conocer más rápido, sistema q tu mismo utilizas para compartir tus escritos y fotografias.
    Un abrazo y que vaya bien la expo q presentas, por distancia no podré asistir, peró de bien seguro será interesante.
    Saludos!.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Dolors, está muy bien que discrepes, es lógico, todxs tenemos puntos de vista diferentes y eso es lo bueno; pero a pesar de que insistes con el uso de la palabra "desprecio", no creo que de mi texto se deduzca ningún desprecio hacia nadie y menos a lxs que hacen fotomontajes, que tienen todos mis respetos. De hecho ni nencioné esa técnica. Tampoco estoy en contrs de las nuevas tecnologias, que de hecho utilizo.

      Eliminar
    2. Hola Dolors,

      está muy bien que discrepes, es lógico, todxs tenemos puntos de vista diferentes y eso es lo bueno; pero a pesar de que insistes con el uso de la palabra "desprecio", no creo que de mi texto se deduzca ningún desprecio hacia nadie, y en cualquier caso no era mi pretensión y menos a lxs que hacen fotomontajes, que tienen todos mis respetos. De hecho ni mencioné esa técnica. Tampoco estoy en contra de las nuevas tecnologias, que de hecho utilizo. En cualquier caso, te agradezco tus comentarios.

      Saludos

      Eliminar
  3. Toda imagen tiene tantas miradas como habitantes
    hay en el mundo.
    Expresándose en diferentes maneras, nos enseñan y de ellas aprendemos.
    Carlos, como siempre, tu trabajo es impecable y de el se aprende.
    Gracias
    Yvette

    ResponderEliminar
  4. Carlos, como siempre una vision perfecta sobre el mundo y la vida. Sí a los avances en la tecnología, por supuesto que sí, pero estos avances representen la devaluación del Hombre mientras que Ser, eso es lo que no debe suceder. En cuanto a la fotografía, entiendo lo que dices. Hoy valoramos la 'inmediata' el 'ahora', queremos la velocidade, queremos exibir, exponer. De alguna manera se perdió el "arte" de la fotografia, que cuando impresa, tenía el poder de transportarnos, de nuevo, por el momento, al sitio. Era casi como tocaar el segundo que había sido congelado en ese clic: era palpable! Hoy tenemos muy fotoshop, pero las imágenes pierden validez. Ellos son fugaces como los primeros rayos de la mañana. Con pocas excepciones - como tu y tu trabajo - que perpetúan la magia y el encanto del arte de una fotografia, a demás fotos en blanco y negro. Felicitaciones por esta reflexion y por nos mostrares esto "Admirable Nuevo Mundo".
    Un beso

    ResponderEliminar
  5. Felicidades fantastico trabajo Felicidades

    ResponderEliminar
  6. Sempre excelente!!
    Milú

    ResponderEliminar

COMENTARIOS