ÚLTIMAS ENTRADAS : "ACEREDO: FASCINANTE TRISTEZA" "A REPÚBLICA DE GALIZA" "DÍA DA FOTOGRAFÍA" "KONYAKS" "FIN DE ANO". "RUTA 61: I-NASHVILLE"
gadgets para blogger
A RUTA 66(VII): AMARILLO-ALBUQUERQUE


A dispoñibilidade de ferrocarril, , contribuíu a que a Cidade de Oneida  (Amarillo), gañase a fama dunha próspera cidade gandeira, converténdose nun factor importante da economía de Estados Unidos no século XIX.

Hoxe en día,  permanece como  unha clásica cidade do oeste, con grandes ranchos que se estenden  por toda a zona e na que podes asistir a un rodeo en calquera  das moitas feiras  locais que se celebran nos meses de verán. 

La disponibilidad de ferrocaril, contribuyó a que la Ciudad de Oneida (Amarillo), ganara la fama de una próspera ciudad ganadera, convirtiéndose en un factor importante de la economía de Estados Unidos en el siglo XIX.

Hoy en día, permanece como una clásica ciudad del oeste, con grandes ranchos que se extienden por toda la zona y en la que puedes asistir a un rodeo en cualquiera de las muchas ferias locales que se celebran en los meses de verano. 






 

A seguinte parada será en Adrian, a unha hora de estrada, que se alonga como consecuencia das pausas para facer algunha foto.

La siguiente parada será en Adrian, a una hora de carretera, que se alarga como consecuencia de las pausas para hacer alguna foto. 


Antes de chegar , na poboación de Vega , a celebración dunha festa ao aire libre con música en directo, ao máis puro estilo do Oeste Americano, xustificou un improvisado descanso.

Antes de llegar, en la población de Vega, la celebración de una fiesta al aire libre con música en directo, al más puro estilo del Oeste Americano, justificó un improvisado descanso.


Adrian non ten ningún encanto especial: o seu "atractivo" radica en que é o punto medio exacto da Ruta 66, tal e como figura no cartel que indica as 1139 millas cara a Chicago e cara aos Ánxeles. En realidade, outras cidades afirman tamén ostentar esta honra.

Adrián no tiene ningún encanto especial; su “atractivo” radica en que es el punto medio exacto de la Ruta 66, tal y como figura en el cartel que indica las 1139 millas hacia Chicago y hacia los Ángeles. En realidad, otras ciudades afirman también ostentar este honor.

Unhas 25 millas despois de Adrian  entras en Novo  México,  terra Comanche. Obsérvase moita poboación indíxena e unha gran diversidade étnica e cultural, pero tamén se aprecia que é un dos estados máis pobres de Estados Unidos.

Unhas fotos en ruta e 40 millas despois atópase  Tucumcari

Unas 25 millas después de Adrian te adentras en Nuevo México, tierra Comanche. Se observa mucha población indígena y una gran diversidad étnica y cultural, pero también se puede apreciar que se está ante uno de los estados más pobres de Estados Unidos.

Unas fotos en ruta y 40 millas después se encuentra Tucumari

Os fundadores da cidade de Tucumcari  foron M.B Goldenberg, A.D. Goldenberg, Jacob *Weertheim, S.A Street  e Le K.Smith, 5 homes de negocios de Liberty  propietarios da terra, da que doaron parte para que se fundase a cidade.

O 12 de marzo de 1902 chegaba o primeiro tren de pasaxeiros  á cidade e, pouco despois, establecíase unha frecuencia diaria de 4  trens: dous procedentes do Leste e outros dous do Oeste.

A apertura de hoteis , salóns, escolas, igrexas, tendas de mobles , unha droguería, tabernas con mala reputación e un banco, fixeron da pequena cidade de Tucumcari  unha parada case obrigatoria dos viaxeiros da Ruta 66, que atravesa o centro da cidade pola Tucumcari Boulevard.

A época de esplendor da cidade tería lugar entre os anos 30 a 50, coa construción de moitas gasolineiras, algún que outro motel e restaurantes, que daban servizo aos viaxeiros. Moitos deles  aínda se atopan   en funcionamento rodeados dunha atmosfera que che seducirá. 

Un deles , o Blue Swalow Motel, é un dos hoteis míticos da Ruta 66. Os aparcadoiros dos coches están todos decorados con escenas da película Cars e outras, xa que din que se inspiraron neste para o filme de Disney,  como moitos outros lugares que aparecen na Ruta 66. Outro que destaca é o Tee Pee Curious.

Los fundadores de la ciudad de Tucumcari fueron M.B Goldenberg, A.D. Goldenberg, Jacob Weertheim, S.A Street y Lee K.Smith, 5 hombres de negocios de Liberty propietarios de la tierra, de la que donaron parte para que se fundara la ciudad.

El 12 de marzo de 1902 llegaba el primer tren de pasajeros a la ciudad y, poco después, se establecía una frecuencia diaria de 4 trenes: dos procedentes del Este y otros dos del Oeste.

La apertura de hoteles, salones, escuelas, iglesias, tiendas de muebles, una droguería, tabernas con mala reputación y un banco, hicieron de la pequeña ciudad de Tucumcari una parada casi obligatoria de los viajeros de la Ruta 66, que atraviesa el centro de la ciudad por la Tucumcari Boulevard.

La época de esplendor de la ciudad tendría lugar entre los años 30 a 50, con la construcción de muchas gasolineras, moteles y restaurantes que daban servicio a los viajeros. Muchos de ellos aún se encuentran en funcionamiento rodeados de una atmósfera que te seducirá. 

 

Uno de ellos, el Blue Swalow Motel, tiene uno de los hoteles míticos de la Ruta 66. Los aparcamientos de los coches están todos decorados con escenas de la película Cars y otras, ya que dicen que se inspiraron en este para el filme de Disney  como muchos otros lugares que aparecen en la Ruta 66. Otro que destaca es el Tee Pee Curious.



Continuando coa Ruta 66 a unha hora de camiño  atópase  Santa Rosa, a cidade dos lagos.

Esta cidade  foi fundada en 1865 co nome  de Aqua Negro Chiquita e posteriormente denominada como Santa Rosa, en honra dunha capela construída por Cëlso  Baco,  que a bautizaba co nome  da súa esposa e en consideración a Santa Rosa de Lima, a primeira santa canonizada do Novo Mundo.

De ser unha pequena localidade, pasou a converterse  nun importante centro de transporte para a zona coa chegada do ferrocarril de Chicago , Rock Island& Pacific, en 1901, ata que a creación da autoestrada interestatal (I-40) motivou que os negocios comenzasen a perecer .

Nesta cidade atópase o museo Route 66 Auto Museum, que conta cunha das mellores coleccións de coches clásicos e outros obxectos da mítica Ruta 66.

Continuando con la Ruta 66 a una hora de camino se encuentra Santa Rosa, la ciudad de los lagos.

Esta ciudad fue fundada en 1865 con el nombre de Aqua Negro Chiquita y posteriormente denominada como Santa Rosa, en honor de una capilla construida por Cëlso Baco,  que la había bautizado con el nombre de su esposa y en consideración a Santa Rosa de Lima, la primera santa canonizada del Nuevo Mundo

De ser una pequeña localidad, pasó a convertirse en un importante centro de transporte para la zona con la llegada del ferrocarril de Chicago, Rock Island&Pacific, en 1901, hasta que la creación de la autopista interestatal (I-40) motivó que los negocios comenzaran a perecer.


En esta ciudad se encuentra el museo Route 66 Auto Museum, que cuenta con una de las mejores colecciones de coches clásicos y otros objetos de la mítica Ruta 66.


Haberá que percorrer unhas 120 millas para achegarse a Santa Fe, unha cidade situada a máis de 2000 metros, fundada por colonos europeos sobre as ruínas dun pobo abandonado dos indios Tanoa,  co nome  de Vila Real da Santa Fe de San Francisco de Asís .

Grazas a unha lei de 1958, a cidade mantén o seu estilo arquitectónico de construcións  de adobe con tellados  planos, propio da rexión.

É moi recomendable pasear polos seus barrios históricos e visitar as súas galerías de arte, os seus museos de arte tradicional ou contemporáneo e coñecer o mercado de artesanías indias.

Habrá que recorrer unas 120 millas para acercarse a Santa Fe, una ciudad ubicada a más de 2000 metros, fundada por colonos euroeos sobre las ruinas de un pueblo abandonado de los indios Tanoa,  con el nombre de Villa Real de la Santa Fe de San Francisco de Asís.

Gracias a una ley de 1958, la ciudad mantiene su estilo arquitectónico de construcciones de adobe con tejados planos, propio de la región.

Es muy recomendable pasear por sus barrios históricos y visitar sus galerías de arte, sus museos de arte tradicional o contemporáneo y conocer el mercado de artesanías indias.

             

O último punto desta etapa é Albuquerque, a cidade máis grande do Estado de Novo México, situada aproximadamente a unha hora de Santa Fe.

É unha cidade de orixe  hispana fundada en 1706 que mantén intacto o seu centro colonial (Old Town) de herdanza española, combinado con grandes vínculos do seu pasado indíxena e, como non, coa Ruta 66.

Conta cunha curiosa arquitectura, mestura do estilo colonial español e casas tradicionais dos indios, feitas de adobe. 

O centro do casco antigo está repleto de tendas de recordos e artesanías, restaurantes e bares.

El último punto de esta etapa es Albuquerque, la ciudad más grande del Estado de Nuevo México, situada aproximadamente a una hora de Santa Fe.

Es una ciudad de origen hispano fundada en 1706 que mantiene intacto su centro colonial (Old Town) de herencia española, combinado con grandes vínculos de su pasado indígena y, como no, con la Ruta 66.

Cuenta con una curiosa arquitectura, mezcla del estilo colonial español y casas adosadas tradicionales de los indios, hechas de adobe. 

 

El centro del casco antiguo está repleto de tiendas de souvenirs y artesanías, restaurantes y bares.

Os fins de semana motos e coches personalizados desfilan pola Central Avenue. 

Los fines de semana motos y coches tuneados desfilan por la Central Avenue. 

 

 




 

 

 

1 comentario:

  1. ¡Qué viaje!
    Qué imágenes, y cuánta Historia contiene cada una de ellas. De hecho, esta fabulosa Ruta 66, es una fuente de belleza de información y de vida. La mezcla de culturas, maneras de vivir, perdedores y ganadores, han creado una sociedad propia muy específica. Sin duda, muy diferente.
    Siempre es un placer viajar a través de tus fotos, Carlos. Gracias por otro viaje, por la tierra del "Tío Sam".
    Te deseo lo mejor. Cuídate

    Un beso

    ResponderEliminar

COMENTARIOS